به گزارش مجله خبری نگار، با استفاده از مدلهای ریاضی پیچیدهای که نوسانات تصادفی تولد و مرگ و میر را در نظر میگیرد، تیم تحقیقاتی دریافتند که نرخ واقعی مورد نیاز برای اطمینان از تداوم نژاد بشر به جای رقم سنتی ۲.۱ فرزند به ازای هر زن، به طور متوسط ۲.۷ فرزند است.
این تحت فرضیات ایده آل است که شامل مرگ و میر صفر و تعادل کامل در نسبت جنسی بین نوزادان است.
این یافتهها در زمان بحرانی به دست میآید که بسیاری از کشورهای توسعه یافته، به ویژه در شرق آسیا مانند ژاپن و کره جنوبی، شاهد سقوط شدید نرخ باروری هستند که تهدید به کاهش جمعیت تا ۳۱ درصد در هر نسل میکند.
چیزی که این مطالعه را منحصربهفرد میکند، تمرکز آن بر تأثیر "تصادفی جمعیتی" است که در جوامع کوچک مشهود است، جایی که نوسانات طبیعی در تعداد تولدها میتواند منجر به انقراض کل دودمان خانوادگی در طول نسلها شود.
محققان از مدلهای پیچیده ریاضی برای شبیه سازی تکامل جوامع بشری در طول زمان استفاده کردند و به این نتیجه رسیدند که نرخ قبلی ۲.۱ فرزند، که برای جایگزینی نسلها کافی در نظر گرفته میشد، در واقع هیچ تضمینی در برابر خطر انقراض تدریجی ارائه نمیدهد، به ویژه زمانی که در نظر بگیرید برخی از افراد ممکن است اصلا بچه دار نشوند.
یک یافته جالب این است که این مطالعه نشان داد که سوگیری جنسیتی به نفع زنان میتواند به طور قابل توجهی نرخ باروری مورد نیاز برای اطمینان از تداوم جامعه را کاهش دهد. این کشف ممکن است توضیحی علمی برای پدیدهای باشد که به عنوان "اثر تراسون-ورمیر" شناخته میشود، جایی که افزایش نسبت تولد زنان در دورههای فاجعه و بحران مشاهده شده است، که مکانیسم تکاملی را نشان میدهد که جوامع بشری را در شرایط دشوار از انقراض محافظت میکند، زیرا افزایش تعداد مادهها احتمال تولید مثل و ادامه نژادها را افزایش میدهد. این یک توضیح علمی قانع کننده برای مشاهدات قبلی در مورد افزایش تولد دختران در دورههای جنگ، قحطی و بلایای زیست محیطی ارائه میدهد.
شبیه سازیهای آماری انجام شده توسط محققان نشان داد که جوامع با باروری "زیر بحرانی" - کمتر از ۲.۷ کودک در شرایط ایده آل - با انقراض تقریبا قطعی در ۲۰ نسل روبهرو هستند، به استثنای موارد بسیار نادر.
اگرچه این مطالعه اطمینان میدهد که تهدید فوری انقراض جوامع بزرگ انسانی را تهدید نمیکند، اما هشدار میدهد که اکثر دودمان خانوادگی در دراز مدت تحت نرخ باروری فعلی در معرض خطر ناپدید شدن تدریجی هستند.
این یافتهها راه را برای ارزیابی مجدد اساسی سیاستهای جمعیتی در سراسر جهان، به ویژه در کشورهای توسعه یافته که از پیری جمعیت و کاهش شدید نرخ باروری رنج میبرند، باز میکند.
مطالعه دقیق در مجله PLoS ONE منتشر شد.
منبع: نیوزمدیکال